Szarlotka na kruchym cieście

Oto przepis na szarlotkę na kruchym cieście, wykonaną z pamięci, w ekstremalnych dla mnie niemal warunkach, bez prawie miar i wag, bez sprzętu elektrycznego i robotów i bez piekarnika. Była pieczona w piecu, czyli „pod kuchnią” na wsi u mojej babci.

Składniki na ciasto:

• 3 szklanki mąki
• 4 żółtka
• 1 margaryna
• szczypta soli
• ½ szklanki cukru
• 2 łyżeczki proszku do pieczenia 

Masa jabłkowa:

• 1 do 1 ½ kg jabłek – najlepiej jakby to była szara reneta lub papierówka. U mnie? Nawet nie wiem jakie jabłko, babcia nawet nie pamięta jak się nazywa ten gatunek.
• ½ szklanki cukru
• szczypta soli
• 1 łyżeczka cynamonu 

Jabłka obrać, zetrzeć na tarce o grubych oczkach. Odcisnąć sok. Dodać cukier i cynamon, wynieszać odstawić aż puści sok i znów wycisnąć.

Wykonanie całości: 

Z podanych składników na ciasto, należy wszystko zagnieść w jednolitą całość,  podzielić na dwie równe części, zawinąć w folię i wstawić na 1 godzinę do lodówki. 

Blaszkę o wymiarach 24 x 40 cm, wysmarować tłuszczem i posypać bułką tartą. Ja zużyłam wcześniej do czegoś 2 margaryny i te dwa „papierki” z margaryny posłużyły mi za papier do pieczenia. Pomysł babci stosowany od lat.

Rozwałkować jedną porcję ciasta , przenieść ją na wałku na blaszkę i nakłuć widelcem.

Na ciasto wyłożyć masę jabłkową, wcześniej jeszcze odciśniętą.

Rozwałkować drugi placek i przenieść na wałku , przykrywając jabłka. Docisnąć brzegi, nakłuc widelcem , posmarować rozmąconym białkiem, posypać cukrem...wstawić do piekarnika na 180 stopni i piec na złoty kolor. 

U mnie był piec kaflowy więc piekło się powoli i na oko...

Placek wyszedł obłędny i połowa została zjedzona jeszcze ciepła, ku przerażeniu babci :”że nas brzuchy rozbolą”..Nic nas nie bolało. 

Placek taki nie ma szans na przetrwanie dłużej niż dwa dni. A robiony kompletnie ręcznie i na wsi , gdzie człowiek ma różnorakie wspomnienia..to już bajka!

Smacznego !