Kruche ciasto z pianką i borówką amerykańską

Kochani, gdy zobaczyłam to ciasto u GATITY , to sobie pomyślałam, że ja też muszę je "mieć"!

Z tej okazji przejechałam się na rynek i kupiłam borówki amerykańskie.

Przyszłam do domu, zabrałam się za robotę..patrzę , a u mnie brak mąki pszennej, tortowej , czy nawet 00!

Ale za to mąka orkiszowa typ 650 była na szczęście i tak też powstał placek pyszny, kruchy, maślany, sama zjadłam pół brytfanny i jestem pewna , że mi pójdzie...w łokcie!

Wypiek jest genialnie prosty i można go zrobić nawet wtedy, gdy ma się pod nogami dwie "piurgające" za uszami dziewczynki.

Moja blacha jest większa- celowo!, stąd niższa pianka, ale za to 500 g borówek

Składniki na ciasto

-400 g mąki orkiszowej typ 650 – u Gatity mąka pszenna

-200 g pokrojonego w kostkę masła

-5 żółtek

-łyżka zimnej wody

-3 łyżki cukru pudru

-2 łyżeczki proszku do pieczenia

-pół łyżeczki kardamonu

Składniki na piankę

-5 białek

-szczypta soli

-180 g cukru pudru

-kilka kropelek aromatu do ciast- waniliowego

-2 budynie śmietankowe bez cukru

-120 ml oleju

-500 g borówek amerykańskich

Wykonanie

Ze wszystkich składników na ciasto, wyrobić w robocie lub ręcznie, lśniącą kulę. Uformować wałek i podzielić na dwie części, w proporcjach 60% i 40%.

Obydwa kawałki wkładamy do zamrażarki.

Formę wykładamy papierem. Większą część ścieramy na dużych oczkach bezpośrednio do blachy.

Dociskamy delikatnie dłonią i pieczemy w 190 stopniach około 25 minut. Ciasto ma mieć złoty kolor.

Po upieczeniu wyjmujemy z piekarnika i odstawiamy do CAŁKOWITEGO PRZESTYGNIĘCIA.

Kiedy ciasto jest zimne, zabieramy się za piankę.

Ubijamy białka ze szczypta soli, na sztywno i powoli , ciągle miksując dodajemy cukier.

Następnie dodajemy budyń i kilka kropel aromatu waniliowego.

Nie przerywając miksowania, wlewamy olej cienka strużką.

Piankę wykładamy na podpieczony spód i wyrównujemy łopatką.

Wsypujemy borówki i ścieramy na wierzchu drugą, mniejszą część zamrożonego ciasta.

Pieczemy w piekarniku w 190 stopniach, około 40 minut.

Kroimy kiedy zupełnie przestygnie.

Będzie to niemożliwe.

U mnie pierwszy pasek poszedł zanim placek wystygł, nawet zamknęłam kuchnię, żeby mnie nie kusił.Ale przybiegły dziewczynki i chciały spróbować, więc im ukroiłam troszkę z następnego paska..i jak to bywa, został kawałek...zupełnie samotny...

I tak kawałek ,po kawałku, znikła połowa. Jeśli mogę się tak wyrazić , większa połowa.

Już wiem, że można go zabrać "do ręki" i pomimo, że jest kruchy, nie będzie się kruszył po dywanach! Tak więc...prasowałam firanki i zasłony, myłam okna i...wyjadałam, kawałek po kawałku razem z dziećmi.

Spróbujcie, a zobaczycie, jak bardzo trudno jest się powstrzymać przed sięgnięciem po kolejny i kolejny i kolejny...Ciasto cudnie się prezentuje na PORCELANIE BOGUCICE